Köpeklerin evrimsel geçmişleri, onları çevresel tehditlere karşı yüksek duyarlılıkla donatmıştır. Modern yaşam koşullarında bu duyarlılık, özellikle sahibini sürekli korumak zorunda hisseden bireylerde, kronik stres yanıtına dönüşebilmektedir. Bu makalede, köpeklerde sürekli tetikte kalmanın ve sıçrayarak uyanmanın fizyolojik sonuçları; adrenalin, kortizol, hipertansiyon, kalp-damar sağlığı ve bağışıklık sistemi üzerindeki etkiler açısından incelenmektedir.
Uyku, köpeklerde nörolojik ve fizyolojik sağlığın temel unsurlarından biridir. Ancak bazı köpekler, özellikle sahiplerini korumayı görev edinmiş olanlar, tilki uykusu (hafif uyku) evresinde sürekli çevresel uyarıcılara duyarlıdır. Kapı sesine, ayak sesine veya sahibinin hareketine dahi sıçrayarak uyanmaları, zamanla kronik stres yanıtının bir parçası haline gelir. Bu durum, köpeğin hem ruhsal hem de bedensel sağlığını tehdit eder.

Sempatik Sinir Sistemi Aktivasyonu
Sürekli sıçrayarak uyanma, sempatik sinir sistemini kronik olarak aktif tutar. Bu durum:
Adrenalin ve noradrenalin salınımında artış,
Kalp hızında yükselme (taşikardi),
Damar daralması ve akut tansiyon artışına yol açar (Guyton & Hall, 2016).
Kortizol Fazlalığı ve Kronik Stres
Hipotalamus-hipofiz-adrenal (HHA) ekseninin sürekli aktive olması, kortizol seviyelerinin yüksek kalmasına neden olur.
Kortizol fazlalığı bağışıklık hücrelerinin baskılanmasına,
Enfeksiyonlara yatkınlığın artmasına,
Uzun vadede kas ve kemik metabolizmasının bozulmasına yol açar (Beerda et al., 1999).
Hipertansiyon ve Kardiyak Etkiler
Sık tekrar eden stres yanıtı, köpeklerde kronik hipertansiyon gelişimine zemin hazırlar.
Uzun süreli tansiyon yükselmeleri, sol ventrikül hipertrofisi, aritmi ve kalp yetmezliği riskini artırır (Stepien, 2011).
Kronik taşikardi, köpeğin kalp kasını sürekli yorar.

Uyku Bozuklukları
Derin uyku evrelerinin yeterince yaşanamaması; öğrenme, hafıza ve duygusal regülasyon süreçlerini olumsuz etkiler. Uyku yoksunluğu, köpeklerin davranışsal sorunlarını da artırır (Mongrain & Cajochen, 2021).
Davranışsal ve Duygusal Etkiler
Kronik stres altında yaşayan köpekler:
Her uyaranı tehdit gibi algılayabilir,
Normal sosyal etkileşimlerde aşırı tepkiler verebilir,
Oyun, sevgi ve keşif gibi doğal davranışlarını geri plana atabilir. Bu durum, köpeğin duygusal zekâsının körelmesine yol açar. Çünkü sürekli savaş-kaç yanıtı altında yaşayan bir organizma, empati, bağlanma ve sakinleşme gibi duygusal süreçlere enerji ayıramaz.
Çözüm Önerileri: Empati Temelli Eğitim Yaklaşımı
Bu fizyolojik ve psikolojik yük, köpeğin “yanlış” olmasıyla açıklanamaz. Sorun, köpeğin rolünün yanlış tanımlanmasıyla ilgilidir. Köpek, kendisini sürekli koruyucu olarak görürse; uyku, oyun ve dinlenme gibi temel ihtiyaçlarını ihmal eder.
Doğru çözüm; köpeğe liderlik rolünü taşımak zorunda olmadığını hissettirmektir. Empati temelli, şiddetsiz ve bilimsel yöntemlerle köpek, güven hissi yeniden inşa edilerek sakinleştirilebilir.
Köpeklerin her kapı sesine veya ayak sesine sıçrayarak uyanması, görünmeyen ama ciddi bir sağlık sorununa işaret eder. Kronik adrenalin ve kortizol salınımı; hipertansiyon, kalp çarpıntısı, bağışıklık zayıflığı ve duygusal yoksunlukla birleşerek köpeğin yaşam kalitesini düşürür.
Köpeklerin her kapı sesine veya ayak sesine sıçrayarak uyanması, görünmeyen ama ciddi bir sağlık sorununa işaret eder. Kronik adrenalin ve kortizol salınımı; hipertansiyon, kalp çarpıntısı, bağışıklık zayıflığı ve duygusal yoksunlukla birleşerek köpeğin yaşam kalitesini düşürür. Çözüm, köpeklere yalnızca barınma ve beslenme değil, güvende olduklarını hissettirme sorumluluğudur. Köpeğe “Sen her şeyi korumak zorunda değilsin, ben buradayım” mesajını vermek, onun hem ruhunu hem de bedenini iyileştiren en güçlü tedavidir.
Kaynakça
Beerda, B., Schilder, M. B. H., Janssen, N. S. C. R. M., & Mol, J. A. (1999). The use of saliva cortisol, urinary cortisol, and catecholamine measurements for a noninvasive assessment of stress responses in dogs. Hormones and Behavior, 30(3), 272–279.
Guyton, A. C., & Hall, J. E. (2016). Textbook of Medical Physiology. Elsevier.
Mongrain, V., & Cajochen, C. (2021). Sleep as a biomarker of aging. Frontiers in Psychiatry, 12, 645.
Stepien, R. L. (2011). Pathophysiology of systemic hypertension and pulmonary hypertension. Veterinary Clinics: Small Animal Practice, 41(1), 1–17.
Güneş, S. E. (2022). Empati Temelli Köpek Eğitimi: Bilimsel ve Etik Yaklaşım. Evinizde Köpek Eğitimi Akademisi Yayınları.